ஓழ் தத்துவங்கள் - 26 பாடல்களிலிருந்து - 2

தத்துவம் 122

சந்தன மேனிதனில் சங்கம வேளையிலே
சிந்திய முத்துக்களை சேர்த்திடும் காலமிது
---

ஓழ்த்துக் கொண்டிருக்கும் போது, ஆணின் சுண்ணியிலிருந்து விந்து வெளிவரும். அதைப் பார்த்தால் வெண் முத்துக்கள் போல துள்ளி விழும். அதைச் சேர்த்து வைக்கும் இடத்தில் சேர்த்து வைத்தால்; அதாவது, புண்டைக்குள் சேர்த்தால், அதன் விளைவு அழகிய மழலையின் உதயம் அல்லவா...

---

பாடல்: என்ன சுகம் என்ன சுகம் உன்னிடம் நான் கண்ட சுகம்...

தத்துவம் 123

இன்பம் என்பது இருவரின் உரிமை
யார் கேட்டாலும் இளமைக்குப் பெருமை

பாடல்:  அங்கே மாலை மயக்கம் யாருக்காக...


தத்துவம் 124

குத்து விளக்கை கொறைச்சு வைச்சான்
கொதிச்சிருந்தேன் குளிர வைச்சான்

பாடல்: அந்த மாப்பிளை காதலிச்சான் கையைப் புடிச்சான்...


தத்துவம் 125

கல்லுக்கு கல்லுக்கு சிற்பி தொட்டா சந்தோஷம்
பொண்ணுக்கு புருஷன்தான் தொட்டா சந்தோஷம்

--- சிற்பி உழியால் கல்லைக்குக் குத்த குத்த அந்தக் கல்லும் அழகான சிலையாக உருவெடுக்கும். எப்படி, எங்கெங்கே உழியைப் போட்டால், அந்தக் கல் சிலையாகுமென ஒரு சிற்பிக்குத்தான் தெரியும்.
அதே போல ஒரு பெண்ணுக்கும் கணவன் சுண்ணியால் குத்தக் குத்தத்தான் இன்பமாக இருக்கும்.என்கிறார் கவிஞர்
.----

பாடல்: ஜூன் ஜூலை மாசத்தில் றோஜாப் பூவின் வண்ணத்தில்...


தத்துவம் - 126

சொர்க்கத்தின் திறப்பு விழா - புதுச்
சோலைக்கு வசந்த விழா

---

“சொர்க்கத்தின் திறப்பு விழா” இந்த வரிகள் இந்தப் பாடலின் ஆரம்பம். இந்த வரிகளைக் கேட்ட உடனேயே; பலரும் கன்னிப் பெண்ணின் ‘கன்னிச் சவ்வு’ கிழிந்து போவதைத்தான் கவிஞர் சொல்கிறார் எனச் சொன்னார்கள், சொல்வது வழமையாகிவிட்டது.

அது மகா பெருந்தவறு!.

கவிஞரும் அப்படி அர்த்தத்தோடு இந்தப் பாடலை  இயற்றவில்லை!!

ஒரு பெண் குழந்தை கன்னிச் சவ்வோடு பிறக்கலாம்; கன்னிச் சவ்வு இல்லாமலேயே பிறக்கலாம். அல்லது அந்தக் கன்னிச் சவ்வு சிறு வயதிலேயே அற்றுப் போயிருக்கலாம். பரத நாட்டியம், உடற்பயிற்சி, சைக்கிளோட்டம், விளையாட்டுகள் - உயரப் பாய்தல், நீளப் பாய்தல் - முதலானவற்றாலும், இவை எதிலுமே ஈடுபடாமல், இயற்கையாகவே அது இல்லாமல்ப் போய்விட்டிருக்கலாம்.

உதாரணமாக, தொப்புள் கொடியை ஒரு குழந்தையிலிருந்து வெட்டும்போது; ஒரு சிறிய முளை வயிற்றில் ஒட்டியிருக்க விட்டே வைத்தியர்கள் தொப்புள்க் கொடியை வெட்டுவார்கள். நாளடைவில் அந்த முளை; விழுந்து விடும். தொப்புள் என்ற அடையாளம் மட்டும் அங்கே இருக்கும்.

தலையிலிருந்து மயிர் உதிர்ந்து விடுவதில்லையா... 

பால்ப் பற்கள் விழுந்து உரமான முதிர்ந்த பற்கள் முளைப்பதில்லையா... 

வயதாக சொல்லாமலே பற்கள் விடைபெற்றுக் கொள்வதில்லையா...

நாளாந்தம் நமது சருமம் உடலிலிருந்து கழன்று விட; புதிய சருமம் வருவதில்லையா... 

இவற்றைப் போலத்தான் இந்தக் கன்னிச் சவ்வும். அந்தப் பெண் குழந்தை பருவ வயதை அடையும் போது இயற்கையாகவே அது அற்றுப் போவது வழமை. வழமைக்கு மாறாகவும் சில பெண்களுக்கு இந்தக் கன்னிச் சவ்வு இருந்து கொண்டே இருக்கும்.

அதையல்ல இங்கே கவிஞர் சொன்னது.

ஒரு பெண் காம இன்பத்தை அடையும்போது; ஒருவரின் (ஆணாக அல்லது பெணாக இருக்கலாம்) உடல் அவளைத்தழுவி புண்டையிலும் இன்பத்தைத் தருவது அந்தப் பெண்ணை சொர்க்கத்திற்கு அழைத்துச் செல்வது போல, அந்தப் புது சுகத்தை அவளுக்குத் தந்து; அந்த இன்ப உலகத்தை அவளுக்குக் காட்டும் முதல் நாள். முதல் அனுபவம். புது சுகம். புது இன்பம்.
அதைத்தான் அவள் சொல்கிறாள். இன்று சொர்க்கத்தை நான் காணப் போகிறேன் என.
அடுத்தவரியில் ”புதுச் சொலைக்கு வசந்த விழா” என்கிறாள். ஆம்... அவளது ஆடை மூடிய அவளது உடல் ஒரு சோலை, என்றுமே ஒரு சிறிய தென்றல் கூட அவளைத் தொட்டு, நாண வைத்ததில்லை. ஆனால் இன்று ஒரு ஆடவன் தொடும்போது; அந்த உடல் இன்பத்தால் மலர்கிறது.
ஆம்... அந்தச் சோலைக்கு வசந்தம் வந்து விட்டது. விழாக்கோலம் கொண்டு விட்டது. இனி எந்நாளும் அவள் இன்பத்தை அனுபவிக்கலாம். இனி எந்நாளும் அந்தச் சோலையில் வசந்தம்.
இதுதான் அந்தப் பாடல் வரிகளின் அர்த்தம்...
---

பாடல்:  சொர்க்கத்தின் திறப்பு விழா...

பெறுக இவ்வையமெல்லாம் ஓழ் இன்பம்

றஞ்சி...