ஒர் ஆணுக்கு (கணவன் / அப்பா), அவனது மனைவிமேல் எழுந்த சந்தேகம். அதை யாரிடமும் கதைக்க இயலாத நிலையில், தனது மகளிடமே முறையிடுகிறான். அதேவேளை மனைவிடம் கிடைக்காத ஓழும் வேண்டும் என அங்கலாய்க்கிறான்.
ஒரு பெண்ணுக்கு (மனைவி / அம்மா), தனது கணவனின் ஓழில் கிடைக்காத சுகத்தை, உற்றார், உறவினர், சுற்றம் என்பவர்களுக்குத் தெரியாமல், பெற என்ன வழி என யோசிக்கிறாள். அதேவேளை கணவன் இன்னொரு பெண்ணுடன் சரச சல்லாபம் செய்ததற்கான தடயமும் அவளுக்குக் கிடைக்கிறது.
ஒரு பத்தொன்பது வயது ஆண் ( மகன் / அண்ணன் ), தன் காதலியைப் பிரிந்து, கெஞ்சலுக்கும் கொஞ்சலுக்கும், சரசத்துக்கும், உரசல் ஓழுக்கும் ஒருத்தியைத் தேடி அலைகிறான்.
ஒரு பதினாறு வயதுப் பெண் (மகள் / தங்கை), முதல் முத்தத்திலிருந்து சுண்ணித் தண்ணிச் சுவை, ஓழ் சுகம் வரை சிநேகிதியர் சொல்லக் கேட்டு, அவற்றை யாரிடம் பெறலாம் என அலைகிறாள். எந்தப் புண்டையாண்டியை ஆகக் குறைந்த பட்சம் கொஞ்சிப் பார்க்கலாம், ‘ஹெர்ப்பீஸ்’ வராமல், என யோசிக்கிறாள்...
இவர்கள் அனைவரும், தங்களது இரகசிய ஆசைகளை அனுபவிப்பது யாருக்கும் தெரியக்கூடாது என நினைக்கிறார்கள்.
என்பதுதான் இந்தக்கதை. ஓழ், சரசம், கள்ளப் பார்வை, கள்ளச் சிரிப்பு என்பவை சுவை சேர்க்க ஒரு கிளுகிளுப்பூட்டும் ஓழ் கதையாக செல்கிறது.
இனித் தொடர்ந்து வாசிப்பது உங்கள் விருப்பத்தைப் பொறுத்தது.
)( )( )( )( )( )( )( )( )( )( )( )( )( )( )( )( )( )( )( )( )( )( )( )( )( )( )( )( )( )()( )( )( )( )( )( )( )( )( )( )( )( )( )( )( )( )( )(
எனக்குப் பதினாறு வயதாகி நான்கு மாதங்களும் சென்று விட்டது. இங்கே நோர்வேயில், 13, 14 வயதில் பெரியவளாகி விட்டால், அவர்கள் கொஞ்சத் தொடங்கி விடுவார்கள். பதினாறு வயதான முதல் நாளே புண்டை வலிக்க வலிக்க ஓழ்த்து அந்த ஓழ் சுகத்தை அனுபவிப்பார்கள்.
நான் கலாநிதி, வயதுக்கு வந்தது பதின்னான்கு வயதில். அன்று முதல், யாராவது ஒருத்தன் தனது வாயினால் எனது வாயைக் கவ்விக் கடித்துச் சுவைத்து, தனது எச்சிலால் எனது வாயைக் கழுவி, என்னை மூச்சுத் திணற வைத்துக் கொஞ்ச மாட்டானா என ஏங்கித் தவிக்கிறேன்.
எனது சிநேகிதிகள், காதலர்களினது சுண்ணி சூப்பி சுண்ணித் தண்ணி சுவையை ஒப்பிட்டுப் பார்க்கிறார்கள்.
அவர்கள், தங்கள் காதலர்களது சுண்ணியின் நீளம், அது புண்டையுள் தொடும் ஆழம் பற்றி வர்ணிக்கிறார்கள். காதலர்களது சுண்ணி புண்டையுள் கொடுக்கும் கிளுகிளுப்பு, வலி, வர்ணிக்கவே இயலாத அந்த ஓழ் சுகம் பற்றி எல்லாம் எல்லையே இல்லாமல் கதைக்கிறார்கள்.
நான், அவற்றை எல்லாம் எப்போது அனுபவிப்பேன் என மனக் குமுறலுடன் வீடு நோக்கி நடந்து கொண்டிருக்கிறேன். இதற்கெல்லாம் காரணம், நமது வேலிக் கதைதான். ‘என்ன நோர்வேயிலும் வேலி இருக்கிறதா’ என நீங்கள் கேட்பீர்கள். நோர்வேயில் வேலி இருக்கிறதா இல்லையா என்பதல்ல இங்கே முக்கியம். காலங்காலமாக தமிழர்கள் வேலிக்கு வேலி நின்று வீணான வம்புக் கதைகளை பரப்புவதைத்தான் ‘வேலிக்கதை’ என்றார்கள் தமிழில், ஆங்கிலத்தில் ‘கொசிப்’ (Gossip) என்பர்.
தற்செயலாக ஒரு பெண் ஓர் ஆணுடன் கதைத்ததை யாரவது கண்டு விட்டால் போதும்,
கண், காது, மூக்கு, வாய் எல்லாம் வைத்து,
“ அவன்ர பொடிய வயித்தில வைச்சுக் கொண்டெல்லே ஆட்டம் போடுறாள்” என்று விடுவர்.
இதனால்த்தான் எங்களது அம்மா, அப்படி ஓர் அவதூறும் எங்களது குடும்பத்திற்கு வராமல் எங்களை வளர்ப்பது என வைராக்கியத்தோடும் மிகுந்த கட்டுப்பாட்டோடும் வளர்க்கிறாள்.
அங்கேதான் கசப்பான அனுபவமே ஆரம்பம்.
இந்த நாட்டுப் பெண்களும் ஆண்களும் கடலில் நீச்சல் உடையுடன் குளிக்கிறார்கள். நாங்கள் கடற்கரைக்குச் செல்வது, கால் கழுவுவதற்கு மட்டும். அப்பா, அண்ணா அல்லது தம்பி கூட அரைக்காற்சட்டையுடன் கடலில் இறங்க அம்மா விடமாட்டாள்
“ஆரும் பாத்தா... நாக்கால மூக்கைத் தொட்டுக் கதைக்குங்கள்... வேண்டாம் வாங்கோ வீட்டில நல்ல ‘பாத்றூம்’ (Bathroom) இருக்கு நல்ல வடிவா குளிக்கலாம்” என்பாள்.
அண்ணாவை அவன் காதலி விட்டுப் பிரிந்து போனது கூட, எடுத்ததற்கெல்லாம் அம்மா அவளைத் தேவை இல்லாமல் பேசியதால்த்தான். அண்ணா அவளைக் காதலித்தானோ இல்லையோ தெரியாது. ஆனால், அவளைப் பிரிந்த பின் அவன் அடைந்த மன வேதனை சொல்லில் அடங்காது.
இப்போது அண்ணா வேறு ஒருத்தியோடு கொஞ்சிக் குலவுகிறான் போலும் களவாக... ஏனென்றால், அண்ணாவின் பழைய சந்தோஷம் அவன் முகத்தில் தெரிகிறது.
கசப்பான சிந்தனையோடு வீடு வந்தபோது, அப்பா இருந்தார் வீட்டில்.
“என்னப்பா இண்டைக்கு வெள்ளணவே வீட்ட வந்திட்டியள்?!” என்றபடி புத்தகப்பையை எறிந்து விட்டு, அப்பாவுக்கு முன்னே இருந்த கூடத்துக் கதிரையில் அமர்ந்தேன்.
அப்பாவின் கள்ளப் பார்வை, எனது தொடைகளையும் தொடைகளுக்கு இடையே தெரியும் இடம் வரை சென்று மீண்டது.
ஆம், இது கோடை காலத்தை நெருங்கிக் கொண்டிருக்கும் நாட்கள். வெய்யில் அதிகம், அதனால் நாங்கள் கோடை உடைகளை அணிய ஆரம்பித்து விட்டோம். நான் இன்று அணிந்திருந்தது, முழங்கால் வரை மூடும் ஒரு சட்டை. ‘நிக்கர்’ அணிந்திருந்தாலும் ‘சில்’(chill) என்ற காற்று சட்டையை உயர்த்தி உள்ளே சென்று, எனது தொடைகளையும் புண்டையையும் தழுவும் போது, ஏற்படுமே ஓர் அலாதியான சுகம், பரவசம் அதை ரசிப்பதற்காகவே இப்படியான சட்டைகளை கோடை காலங்களில் அதிகம் விரும்பி அணிவேன்
ஆம்...
வீட்டில், அப்பா மணிவண்ணன், அண்ணா முகுந்தன், தம்பி வசந்தன் மட்டுமல்ல எனது தொடைகளையும் தொடைகளுக்குள்ளேயும் பார்ப்பது, தங்கை சுகந்தி கூட எனது தொடைகளை நோட்டம் விடுவாள்..
வீட்டிலேயே இப்படியென்றால், பாடசாலையில் சொல்லத் தேவையில்லை. இது எனக்குப் பழகிவிட்டது. அதை விட மிகுந்த கிளுகிளுப்பும் எனக்கு.
எனது தொடைகளை விரித்து, ஒடுக்கி ஆட்டிக் கொண்டிருக்கும் போது, அவர்களது கள்ளப்பார்வை அங்கேயே அலையுமே, அதை வேடிக்கை பார்ப்பதிலே எனக்கு அளவில்லாத கள்ள சுகம், கள்ள இன்பம்
அப்பா இப்போது எனது கண்களைப் பார்த்து,
“நேரத்தோட வந்தென்ன வராம விட்டென்ன... எனக்கு இஞ்ச வரவே பிடிக்கேல்ல...” என்றார் விரக்தியுடன்.
“ஏனப்பா...?”
“இஞ்ச நடக்கிற கூத்து உனக்குத் தெரியாது... ஏனப்பா பேனப்பா எண்றாய்” என்றார் இன்னும் தாழாத விரக்தியில்.
“என்ன கூத்து...” நான் முடிப்பதற்குள்
“அடியேய்...” என என்னைக் கடிந்து முறைத்தார். பின்னர்,
“இஞ்ச யாராவது வாறவங்களே...?” என என்னைப் பார்த்தார் அப்பா.
“நான் பள்ளிக்குடத்தால வந்த பிறகு ஒருத்தரும் வாறேல்ல... ஏனப்பா அம்மா ஏதாவது...” என சொல்ல வந்ததை அப்பாவிடம் எப்படிக் கேட்பது எனத் தெரியாமல் நிறுத்தி விட்டு அப்பாவைப் பார்த்தேன்.
“நானும் அப்படித்தான் நினைக்கிறன் உன்ர கொம்மா யாரோடயோ படுக்கிறாளெண்டு...” எனச் சொல்லி, கண்களில் நீர் வழிய என்னைப் பார்த்தார்.
நான் எழுந்து அப்பா அமர்ந்திருந்த கதிரைக் கைபிடியில் அமர்ந்து, அப்பாவின் தலையை எனது மொண்ணிகளோடு அணைத்துப் பிடித்தேன்.
அப்பா குலுங்கிக் குலுங்கி அழுதபடி,
“என்ர மனிசி பக்கத்தில படுத்திருந்தும், நாலு மாசமா நான் ஓக்கேல்லயடி...” என்றார்.
நான் அதிர்ந்து போனேன். அப்பா தூஷணத்தில் கதைத்ததைக் கேட்டு.
சில நிமிடங்கள் நாமிருவரும் ஒன்றுமே கதைக்காமல் அப்படியே இருந்தோம்.
அப்பா எனது அணைப்பை விலக்கி விட்டு எழுந்து என்னைப் பார்த்து,
“உனக்கு பள்ளிக்குடத்தில ஏதாவது இருக்கே... நீ பள்ளிக்குடத்துக்கு போக வேணுமே இண்டைக்கு...?” எனக் கேட்டார்.
“இல்லை... ஏன்...?” என்றபடி எழுந்து அப்பாவைக் கட்டியணைத்தேன். அவரும் என்னை அணைத்தபடி,
“இஞ்ச இருந்தா தலை வெடிக்கும் போல கிடக்கு... எங்கயாவது பீச் (Beach)சுக்குப் போகலாம்...” என்றார்.
“நானும் அப்பிடித்தான் யோசிச்சன்” என்றேன். அப்பாவை இறுக அணைத்தபடி.
“பீச்சுக்குப் போனா, நல்ல வடிவான பெட்டையள் உரிஞ்சு போட்டுட்டு குளிக்குங்கள் பாக்கலாம். அப்பிடிப் பாத்தாவது மண்டைக் குமைச்சலைக் குறைக்கலாம்...” என்றார் எனது அப்பா, இப்போவும் தாழாத மன வேதனையோடு.
நான் சிரித்தேன். குலுங்கிக் குலுங்கிச் சிரித்தேன், அப்பாவை அணைத்தபடி.
அந்தக்குறும்பை ரசித்த நான் சிரித்தபடி அப்பாவின் கன்னத்தில் முத்தமிடத் திரும்புகையில்,
“என்னடி சிரிப்பு...“ என்றபடி அவரும் முகத்தைத் திருப்ப, அப்பாவின் உதடுகள் எனது உதடுகளை அழுத்தி முத்தமிட்டன.
கணத்தில், அப்பா தனது முகத்தைப் பின் வாங்கி என்னைப் பார்த்தார்.
“என்னைக் கொஞ்சுங்கோ அப்பா...” என வாஞ்சையுடன் அப்பாவைப் பார்த்துக் கேட்டேன்.
சில நொடிகள் எனது கண்களையே பார்த்த அப்பா, என்னைக் கொஞ்சினார். அப்பா தனது உதடுகளால் எனது உதடுகளை வருடிச் சூப்பிக் கொஞ்சினார். நான் மெல்ல மெல்ல ஆகயாத்தில் மிதப்பது போல உணர்ந்தேன். திடீரென கொஞ்சுவதை நிறுத்தி என்னைப் பார்த்தார் எனது அப்பா.
நான், எனது அப்பாவைப் பார்வையால்க் கெஞ்சினேன் கொஞ்சச் சொல்லி.
அப்பா மீண்டும் என்னைக் கொஞ்சினார். இப்போது எதுவித உத்தரவுமின்றி, அப்பா தனது நாக்கை எனது வாயுக்குள் திணித்து, அட்டகாசம் செய்தார்.
நான் எனது முதல் முத்தத்தை முறையுடன் அனுபவித்தேன். ஆனந்தத்தில் திளைத்தேன்.
அப்பாவின் நாக்கு எனது நாக்குடன் சரசமாடியது.
அம்மம்மா... அது தந்த சுகத்தில், நான் என்னை மறந்து
“ம்ம்ம்...ம்ம்ம்...” என முனகினேன். அப்பா விடவில்லை. அப்பாவினது உமிழ் நீர், எனது வாயுள் நிறைந்தது.
சாதாரணமாக உமிழ் நீர் என்றாலே அருவருப்பேன்; ஆனால், இப்போது அப்பாவின் உமிழ் நீர் தேனாகத் தித்தித்தது. நானும் விடாமல் அப்பாவினது நாக்கோடு சரசமாடினேன்.
ஒரு பத்து நிமிடங்கள் நாமிருவரும் நின்ற நிலையில் நின்று கொஞ்சி மகிழ்ந்தோம்.
முத்தத்தின் இன்பத்தை, அதன் இனிமையை, அதனால் ஏற்படும் பரவசத்தை, அதனோடு உடலெல்லாம் உருவாகும் உன்னத உணர்வை எனக்கு தந்து கொண்டிருந்தார், எனது அப்பா.
ஆனந்த தேசத்தில் ஆகாயத்தில் மிதப்பது போல, பறப்பது போல ஓர் உன்னத உணர்வில் மயங்கித் திளைத்தேன் நான்.
அப்பா தனது நாக்கையும் தனது உதடுகளையும் என்னிடமிருந்து பிரித்தெடுத்தபோது, வானத்தில் மிதந்து கொண்டிருந்த என்னை, யாரோ தரையில் தள்ளிவிட்டது போல உணர்ந்தேன்.
என்னைப் பார்த்த அப்பா,
“என்னடி அப்பிடியே மயங்கிப் போனாய்...?” என என்னைப் பார்த்துக் கேட்க, எங்கிருந்தோ வந்த நாணத்தால், நான் தலை கவிழ்ந்து, அப்பாவின் மார்பில் தலை சாய்த்தேன்.
அப்பா எனது நிலையைப் புரிந்து கொண்டு, எனது முதுகைத் தனது கைகளால் வருடி,
“வா... போய் பீச்சில இருந்து ஐஸ் கிரீம் குடிப்பம்...” என என்னை இறுக அணைத்தபடி நடந்தார். நானும் அப்பாவின் இதமான அணைப்பின் சுகத்தோடு நடந்தேன்.
பீச்சில் காரை (Car)ஐ நிறுத்தியதும்,
“இது ‘ந்யூட்’ (Nude Beach) பீச்சே அப்பா...?” என என்னை மறந்து கேட்ட நான், உடனேயே நாக்கைக் கடித்துக் கொண்டேன்.
ஒஸ்லோவில் மூன்று நிர்வாணக் கடற்கரைகள் இருப்பதாக எனது சிநேகிதியர் சொன்னார்கள். அதில் சிலர் குடும்பமாகவும் பலர் தங்களது காதலர்களோடும் சென்று குளித்து, கும்மாளம் போடுவதாகச் சொன்னார்கள். அந்த ஞாபகம் வந்ததால் திடீரென அப்பாவிடம் கேட்டுவிட்டேன்.
ஆனால்,
நான் நாக்கைக் கடித்துக் கொண்டதை அப்பா பார்த்த பின்னும் அதைப்பற்றி அக்கறை செலுத்தாமல் நான் கேட்ட கேள்விக்குப் பதில் சொன்னார்.
----
ஒஸ்லோவில் நிர்வாணக் கடற்கரைகள்
https://www.visitoslo.com/en/product/?TLp=181561
-----
“இது ‘ந்யூட் பீச்’ (Nude Beach) இல்லை! இது வழமையான குளிக்கிற பீச்” என்றவர் தொடர்ந்து,
“ நான் உரிஞ்சான் குண்டியள பாக்கப் போறன் எண்டு சொன்னதெண்டு உன்ர கொம்மாவுக்கு சொல்லிப் போடாத, பிறகு வீடு போர்களமாயிடும்...” என எச்சரித்தார்.
“ஏன் நான் போய் இத அம்மாட்ட சொல்றன்... அம்மாவே உப்பிடியெண்டா... நீங்க கதைக்கிறதில ஒண்டுமில்லையப்பா.” எனச் சொல்லிக் கொண்டு, அப்பாவின் ஒரு கையை எனது இரண்டு கைகளாலும் குழந்தையைப் போல பிடித்துக் கொண்டு, அப்பாவின் தோழில் தலை சாய்த்த வண்ணம் நடந்தேன்.
நாங்கள் இருவரும் ‘சான்டல்ஸ் ’(sandals)ஐக் கழற்றிக் கையில் பிடித்தபடி, கடல் அலை கால்களைத் தழுவி முத்தமிட கரையில் நடந்தோம். அப்பா என்னை ஆதரவாக எனது இடுப்பில் கையால் அணைத்தபடி நடந்தார்.
எனது சிந்தனை எல்லாம்,
‘அம்மாவா இப்படி நம்பவே முடியவில்லை எங்களுக்கெல்லாம் காவல் அரணாக, கலங்கரை விளக்கமாக இருந்த அம்மா; கடைசியில், காமத்துக்கு அடிமையாகி யாரோ ஒரு மன்மதனிடம் மயங்கி விட்டாளா? என்னடா இது உலகம் என்றிருந்தது எனக்கு. ‘யாரவன் அந்த அயோக்கியன்...? அவனைக் கண்டு பிடிச்சு, அவனட்ட நாக்கைப் பிடுங்குற மாதிரி நாலு கேள்வி கேட்க வேணும்’ என மனம் குமுறியது. அந்த மனக்குமுறலுடன் நடந்தேன்.
“வாடி... ஐஸ் கிரீம் குடிப்பம்...” என என்னை இழுத்துக் கொண்டு, அப்பா ஐஸ் கிரீம் விற்பவரை நோக்கி நடந்தார். அப்பாவோடு நானும் நடந்தேன்.
ஐஸ் கிரீமை சுவைத்தபடி, நானும் அப்பாவும் அங்கே நீச்சலுடையில் குளித்துக் கொண்டிருக்கும் ஆண்களையும் பெண்களையும் பார்த்தபடி தரையில் அமர்ந்திருந்தோம்.
“இதுகள பாத்தா இன்னும் விசர் ஏறுது...” என்றார் அப்பா விரக்தியுடன்.
“என்ன செய்யுறது கடக்கரையெண்டா, எல்லாரும் வந்து குளிப்பாங்கள். அவங்களை எங்களுக்காக போகச் சொல்லறதே...” என்றேன்.
“இல்லயடி..., எவ்வளவு சந்தோஷமா குடும்பமா வந்து குளிக்குதுகள் கும்மாளம் போடுதுகள்... இது எங்கட வீட்டில என்னெண்டா...” எனச் சொல்லி சிறிது நேரம் நிறுத்தி மீண்டும் தொடர்ந்தார் அப்பா.
“உன்ர கொம்மாவுக்கு இன்னொரு சுண்ணி வேணும் எண்டலையிறாள். உன்ர கொண்ணன் எண்டா காரை (Car) எடுத்துக் கொண்டு போய் ப்றென்ஸோட கும்மாளம். அட காரைக் கொண்டு போறாய் கொஞ்சமாவது கவனமா பாவிப்பம் எண்டில்ல, ஊத்திக் கொட்டிச் சிந்தி... கேட்டா, சொன்னா அவருக்கு உடனே மூக்கு நுனீல கோவம் வந்திடும்...” எனத் தொடருமுன்.
“நான் அண்ணாட்ட சொல்றன்...”
“நீதான் ஒருத்தி, அப்பா எண்டு ஒரு தண்ணி தருவாய்...” என்ற போது, எனக்கு பெருமையில் மயிர் சிலிர்த்துக் கொண்டது.
நான் அப்பாவை அணைத்து,
“வாங்கோப்பா, வேறங்காவது போவம்” என்றேன்.
“எங்கேயடி போறது...?” எனச் சினந்தார் அப்பா.
“இதில இருந்தா உரிஞ்சான் குண்டியள நீங்கள் பாத்து வீணாய் சினங்கொள்றியள்... காருக்கயாவது போயிருப்பம்” என நான் எழுந்தேன்.
கண்களைத் துடைத்தபடி, அப்பாவும் எழுந்தார்.
கார் வேகமாக நெடுஞ்சாலையில் பறந்தது.
“எங்க அப்பா போறியள்...?” என்றேன் மனப் பயத்துடன்.
“எங்கயாவது போய், தனிய இருந்து நான் அழுறன் நீ கண்ணைத் துடை...” என்றார்.
இது கோடை போல, நல்ல சூரியன் பிரகாசிக்கும் ஒரு வெம்மையான நாள். பார்க்குமிடமெல்லாம் ஆண்களும் பெண்களும் மிகக் குறைவான ஆடைகளோடு உலவுவர். ஓரிடத்திலும் அப்பாவுக்கு இன்று நிம்மதி கிடைக்கப் போவதில்லை.
“அப்பிடி நீங்கள் தனிய இருந்து, அழுறதெண்டா ஹொட்டேல் (Hotel) க்குத்தான் போக வேணும்” என்றேன் இயலாமையோடு.
“ஓமெடி... அது நல்ல ஐடியாதான்...” என்றவர் உடனேயே ஒரு U திருப்பம் திருப்பி அருகிலிந்த ஹொட்டேல் கார்த் தரிப்பிடத்தில் காரை நிறுத்தினார். எனக்கு மிக ஆறுதலாக இருந்தது.
ஹொட்டேலில், ஓர் அறை எடுத்து, அங்கே வந்து, கதவைச் சாத்தியதும், அப்பாவைக் கதைக்க விடாமல், கட்டிப் பிடித்துக் கொஞ்சினேன்.
அப்பாவும் அதையே எதிர்பார்த்தவர் போல, என்னைக் கட்டிப்பிடித்து, ஆவேசத்தோடு கொஞ்சினார்.
நின்ற நிலையில், ஒரு பத்து நிமிடங்கள், இருவரும் சுழன்று சுழன்று கொஞ்சினோம்.
அப்பாதான், அந்த நீளமான முத்தத்தை முடித்தார். நான் அப்பாவை அணைத்தபடி அப்பாவைப் பார்த்து சிரித்தேன்.
அவரும் புன்னகையோடு மீண்டும் தனது உதடுகளை, எனது உதடுகளோடு ஒரு கணம் சேர்த்து பின் பிரித்தார்.
“அடியேய், உனக்காரவது பொடியன் இருக்கிறானே...? நானுமொரு முட்டாள், கேக்காம கொள்ளாம உன்னைப் பிடிச்சு கொஞ்சு கொஞ்சு எண்டு கொஞ்சிப் போட்டன்...” எனக் கேட்டு, அங்கலாய்ப்புடன் என்னைப் பார்த்தார்.
“அப்பா எனக்கு அப்பிடி ஒரு பொடியனும் இல்லை... அப்பிடியே இருந்தாலும், அப்பா, மகள கொஞ்சலாம் தானே.” என்றேன் அப்பாவைப் பார்த்துச் சிரித்தபடி.
தொடர்ந்து,
“இண்டைக்கு வீட்ட வரேக்க, உதைத்தான் நான் யோசிச்சுக் கொண்டு வந்தனான்...” என நான் முடிப்பதற்குள்,
“எதை யோசிச்சனி...?” என்றார், இன்னும் என்னை இறுக அணைத்தபடி.
“எனக்கு ஒருத்தனும் கொஞ்சுறதுக்கு இல்லையெண்டு...” என்றேன்.
“அடியேய் முகுந்தனுக்கு நடந்தது தெரியும்தானே. அவனொரு பெட்டைய கொஞ்சிக் கொண்டு திரியேக்க கொம்மா என்ன செய்தவ எண்டு. பிறகு கொம்மா எவ்வளவு கஷ்டப் பட்டவ. அவன் விசரன் மாதிரி திரியேக்க...” என்றார்.
“அப்பா! அண்ணா அவளக் காதலிச்சவன். நான் ஒருத்தனையும் காதலிக்கப் போறதில்லை! சும்மா ஒருக்கா கொஞ்சிப் பாக்கத்தான்.” என்ற போது,
“சும்மா, சும்மா எண்டுதான் எல்லாம் தொடங்குறது, பிறகு சும்மா ஒண்டை வயித்தில சுமந்து, நீ பதினேழு வயசில அம்மாவாகியிடுவாய் கவனம்” என்றார்.
“அதுதான் நீங்க என்னைக் கொஞ்சினதில எனக்கு ரெண்டு மடங்கு சந்தோஷம்” எனச் சொல்லிக் கொண்டு அப்பாவின் மார்பில் முகம் புதைத்தேன்.
அப்பா என்னை ஆதராவக அணைத்தபடி,
“ என்னடி ரெண்டு மடங்கு சந்தோஷம் எண்டு சொல்றாய்?” என்றார்.
நான் அப்பாவின் மார்பிலிருந்து முகத்தை எடுக்காமல்,
“ஒண்டு, நல்லாயிருந்துது நீங்க கொஞ்சினது. நான் அப்பிடியே மயங்கி...” என்று நான் தொடருமுன ,
“உன்ர கொம்மாவும் உப்பிடித்தான் சொன்னவள்...” எனப் பெருமூச்செறிந்தார்.
“நான் சொல்றத கேக்கப் போறியளோ இல்லையோ...” எனச் சினந்தேன்.
“சரி சொல்லு...?” என்றபடி எனது தலையைத் தனது மார்போடு அணைத்து வைத்துக் கோதிவிட்டுக் கொண்டிருந்தார் எனது அப்பா.
“ரெண்டாவது என்னெண்டா, நான் எப்ப வேணுமெண்டாலும் உங்களக் கொஞ்சலாம். யாரும் காதல் கத்தரிக்காய் எண்டு சொல்லேலாது... அம்மாவுக்கும் நான் நல்ல பிள்ளையா இருப்பன்.” எனச் சொல்லி அப்பாவை நிமிர்ந்து பார்க்க,
“அப்ப, எனக்கு நீ நல்ல பிள்ளை இல்லையேடி...?”
“அப்பா... முட்டாள்...” நான் கத்தினேன். அப்பா என்னையே பார்த்துக் கொண்டிருந்தார். நான் தொடர்ந்தேன்,
“நீங்க என்னைக் கொஞ்சிக் கொஞ்சி வளத்தனீங்க... இப்பவும் நான் இன்னொருத்தனை கொஞ்ச விடாம, நீங்களே கட்டிப்பிடிச்சுக் கொஞ்சி, நல்ல பிள்ளையா வைச்சிருக்கிறீங்கள். அப்ப நான் உங்களுக்கும் நல்ல பிள்ளைதானே... முட்டாள் அப்பா...” என்றேன் சிரித்தபடி.
அவர் நிறைந்த புன்சிரிப்போடு என்னை மீண்டும் கொஞ்சினார்.
என்னைக் கட்டியணைத்தபடியே நடந்து, என்னைக் கட்டிலில் அமர வைக்க, நான் உடனேயே எனது சட்டையைக் களற்றி உள்ளாடைகளுடன் (Bra & Knikkers) கட்டிலில் இருந்தேன். என்னை வைத்த கண் வாங்காமல் பார்த்த அப்பா,
“என்னடி சட்டைய கழட்டிப் போட்டாய்” என்றார் ஆச்சரியத்துடன்.
“வெக்கையா இருக்குது கழட்டினன்...“ என்றேன்.
அப்பா இன்னும் ஆச்சரியத்திலிருந்து விடுபடவில்லை. ஆனால், மார்புக்கச்சையோடும் குறுங்கால்ச்சட்டையோடும் (நிக்கர்ஸ்) இருந்த என்னை மிக ஆறுதலாகவும் மென்மையாகவும் நெற்றியிலிருந்து முழங்கால்கள் வரை பார்வையால் வருடினார்.
நான் கட்டிலில படுத்தபடி அப்பாவைப் பார்த்து,
“வாங்கோ, படுப்பம்” என்றேன் எது வித சலனமுமில்லாமல்.
“என்ன... என்னோட படுக்கப் போறியோ... அப்பிடியெண்டா என்ன தெரியுமே...” என வியந்தார்.
தொடரும்...
