கவனத்திற்கு:
ஒரே குடும்பத்தில் உள்ள உறுப்பினருள் பாலியல் உறவு தகாதது என நீங்கள் கருதினால் தயவு செய்து உடனேயே இந்தப் பக்கத்தை மூடிவிட்டு வேறு பக்கத்திற்கு செல்லவும்.
அநேகமாக, அண்ணா தம்பியுடன் பிறந்தவர்களுக்கு, சில அனுபவங்கள் பிரத்தியேகமானது.
அதாவது, திருட்டுத்தனமான பார்வைகள், திருட்டுத்தனமான ஸ்பரிசங்கள் எல்லாமுமே.
அந்தத் திருட்டுத்தனமான சின்னச் சின்ன சிலுமிசங்கள், சின்னச் சின்ன சேஷ்டைகள் எனக்கும் கிடைக்கவேண்டும் என்பதாலோ என்னவோ கடவுள் எனக்கு ஒரு குறும்புக்கார அண்ணனைக் கொடுத்திருந்தான். வீட்டில்த்தான் அவனது குறும்பும் சேஷ்டைகளும் திருட்டுத்தனமான பார்வைகளும் திருட்டுத்தனமான ஸ்பரிசங்களும்... வெளியே ‘அண்ணா’ என்ற சொல்லுக்கு இலக்கணமாக இருப்பான்.
சரி, இது எனது முகுந்தனைப் (இது இங்கே எழுதுவதற்காக மாற்றப் பட்ட பெயர்.) பற்றியது. அப்போது அவனுக்கு வயது 20.
எனது பெயர் தேவி (இதுவும் இணையத்திற்காக மாற்றப்பட்ட பெயர்) அப்போது எனக்கு வயது 18. நாம் இருவரும் அன்பான அம்மா - அப்பாவுடன் ஒஸ்லோ வின்(நோர்வேயின் தலைநகரம்) வெளிப்புறத்தில் உள்ள ‘நூர்ஸ்திரன்ட்’ என்னுமிடத்தில் ஒரு தனி வீட்டடில் குடியிருந்தோம்.
அண்ணா பல்கலைக் கழகத்தில் படித்துக் கொண்டிருந்தான். நான் உயர்தரம் படித்துக் கொண்டிருந்தேன்.
அன்று, எங்களது வீட்டில் ஒரு விருந்து உபசாரம். அப்பா வேலை பார்த்த, பார்க்கும் இடத்தில் அப்பாவின் நண்பர் ஒருவருக்கு பதவி உயர்வு கிடைத்து வேறு இடத்திற்குச் செல்கிறார். அதனால் அந்த விருந்து உபசாரம்.
எல்லா அம்மாக்களுக்கும் இருப்பது போல, எங்களது அம்மாவிடம் அந்தக் குணம் இருந்தது.
அது, குழந்தைகள் தங்களது பொம்மைகளை காட்டி மகிழ்வது போல, எங்களைக் காட்டி, எங்களைப் பற்றிச் சொல்லி, எங்களது பெறுபேறுகள் சான்றிதழ்களைக் காட்டி பெருமைப் படுவாள்.
அதைவிட, வரும் நோர்வேஜியர்களுக்கு, ‘எனது பிள்ளைகள் இன்னும் காதலில் சிக்கவில்லை’ என்பாள். அவர்கள் மிக வியந்துபோய்...
“ஐயோ பாவமே... உனக்கு ஒருவரும் கிடைக்கவில்லையா... நான் தேவையெண்டா எனக்குத் தெரிஞ்ச ஒரு பையனை அறிமுகம் செய்து வைக்கட்டுமா...” என்பார்கள்.
அம்மா, சும்மா இருப்பாளா... உடனே முந்திக் கொண்டு,
“அவையளுக்கு படிக்க விருப்பம்... படிச்சு முடிக்கும் வரையிலும் வேற சிந்தனை தேவையில்லை எண்டு இருக்கினம்...” என்று எங்களுக்காக பதிலையும் சொல்லி விடுவாள்.
தமிழர்கள் வியந்து கொள்வார்கள்.
நோர்வேஜியர்கள் இரக்கப் பட்டுக் கொள்வார்கள்.
இதைவிட, எங்களுக்கு திருஷ்டி சுத்திப் போடும் படலம் ஏறத்தாழ ஒரு முக்கால் மணி நேரம் நடக்கும்.
இவையெல்லாம் எனக்கோ அண்ணாவுக்கோ பிடிக்காதவை.
எனது அறைக்குள் நான் இருந்து யோசித்துக் கொண்டிருந்தேன். அண்ணாவும் அதே நிலையில் இருந்தான்.
அம்மா அரக்கப்பரக்க அடுக்களையில் வாங்கி வந்தவற்றையும் தானே செய்தவற்றையும் தட்டுகளில் கிண்ணங்களில் நிரப்பிக் கொண்டிருந்தாள். அப்பா பின்புறத்தில் இருந்த வளவில் மேசைகள் கதிரைகளை அடுக்கி ஒலி பெருக்கி, கணனி, ஆங்கில, நோர்வேஜிய பாடல்கள் கொண்ட ‘குறுவட்டு’கள் ‘ஞாபகத்தடி’கள் (memory stick) எல்லாம் சரிபார்த்துக் கொண்டிருந்தார்.
எங்களது படுக்கையறைகள் எல்லாம் மேல் மாடியில்த்தான். நான் எனது படுக்கையறை யன்னல் வழியாகப் பார்த்தபோது, அப்பா தனியே எல்லாம் செய்து கொண்டிருந்தார். அண்ணாவைக் காணவில்லை.
‘இந்தக் கள்ளன் எங்கே ஒழிச்சிருக்கிறான்’ என எனக்குள் கேட்டபடி அவனது அறையைத் திறந்தேன்.
அங்கே,
அவன் வெளியே செல்ல ஆயத்தமாக இருந்தான்.
“டேய்... எங்கயடா வெளிகிடுறாய்” என்றேன்.
என்னைப் பார்த்த அண்ணா,
“எங்கயாவது... ஒஸ்லோவுக்கு... இன்னும் கொஞ்ச நேரத்தில ‘பட்டுமாமி’ வந்திடுவா... அவ வந்தாவே எண்டா அவ்வளவுதான்...” என்றான்.
புவனேஸ்வரி மாமியைத்தான் நாங்கள் ‘பட்டுமாமி’ என்போம். அவவுக்கு பட்டுப் புடவைகளில் அலாதி விருப்பம். அதனால் நானும் அண்ணாவும் அவவை பட்டுமாமி என்போம். ஆனால், திரைப்படங்களில் வரும் பட்டுமாமிகளைப் போல கதைப்பதோ அல்லது உடை உடுத்துவதோ இல்லை.
எனது சிநேகிதிகளும் கோடை விடுமுறைக்கு ஆங்காங்கே சென்றுவிட்டார்கள். எனக்கும் எனது அண்ணாவைப் போலவே எங்கேயும் செல்ல இயலாத நிலை.
“டேய்... நானும் வரட்டே... ஐயோ... நானிஞ்ச இருந்தனேயெண்டா மண்டை வெடிச்சுடும். உன்ர ‘மோட்டர் பைக்’ (Motorbike) எங்கேயாவது சுத்துவம்... Please அண்ணா...” என இரந்து கேட்டேன்.
“சரி... கெதியா வெளிக்கிட்டு வா... பஸ் எடுக்க வேணும்... நான் ‘மோட்டர் பைக் ஸ்ராட்’ பண்ற சத்தங் கேட்டா, அப்பா வந்துடுவார். அதால நான் பஸ்ஸில போகப் போறன்...” என்றான்.
“அதுவும் நல்ல ஐடியாதான்... நான் உடனே வாறன்...” என்றபடி எனது அறைக்கு ஓடினேன்.
வழமையாக நான் வெளியே செல்வதென்றால் குறைந்தது ஒரு மணி நேரமாவது பிடிக்கும், எனக்கு உடை மாற்றி சிகையலங்கரம் செய்து வெளிவர. ஆனால் அன்று, மூன்றே மூன்று நிமிடங்களில் நான் தயாரானேன்.
அண்ணாவே வியந்து,
“என்னடி இவ்வளவு கெதியா வெளிக்கிட்டுட்டாய்...” என்றான்.
நான் சிரித்தபடி
“வா... போவம்...” என்றேன்.
பஸ்ஸினுள்
“அண்ணா பாபநாசம் படம் போடுறாங்களாம் பாப்பமே...” என்றேன்.
“ம்... அதுக்கென்ன... அப்பிடியே நேரம் போயிடும்... ” என்றான்.
பாபநாசம் படம் முடிந்து வந்தபோது, ஆறு மணிக்கும் வெய்யில் சுட்டெரித்தது. அண்ணாவும் நானும் ஐஸ்கிரீம் வாங்கிச் சுவைத்தபடி, தெருவில் நடந்தோம்.
அதற்குள் அம்மாவின் குறுஞ்செய்தி பத்து எனது தொலைபேசியில் வந்திருந்தது. அதற்கு நான்
‘நான் ஒஸ்லோவில ‘பிரெண்ட்டோட’ நிக்கிறன்’ என எழுதினேன்.
அதற்கு,
‘ எனக்குத் தெரியும் நீங்க ரெண்டு பேரும் எங்கயாவது போவியளெண்டு... சுந்தரத்தின் மகன் வந்திருக்கிறான் அது சொல்லத்தான் எடுத்தனான்’ என்றிருந்தது.
சுந்தரத்தின் மகன் சுரேஷுக்கு என் மேல் காதல். அதை அம்மா விரிவுபடுத்த எவ்வளவோ முயற்சி செய்து கொண்டிருக்கிறா...
ஆனால், பாடசாலையில் சுரேஷ் கொஞ்சாத பெண்களே இல்லை. Kissing king எண்டும் பேர்.
‘ஏன் என்ர அண்ணா மாதிரி அவன் இருக்கக் கூடாது.’ இதுதான் எனது கேள்வி. எனது அண்ணாவைப் பற்றி இதுவரையில் நான் எதுவும் கேள்விப் பட்டதில்லை.
“எங்கயடி போவம்... இந்த ரெண்டு மூண்டு மணித்தியாலமும்...” என எனது அண்ணா எனது நினைவுகளுக்குத் தடை போட்டான்.
உடனேயே
“அண்ணா ‘பீச்’ (Beach) சுக்குப் போவம்” என்றேன்.
நாங்கள் நின்ற இடத்திலிருந்து பீச்சுக்குப் போவதற்கு ‘சீரி’யிடம் வழி கேட்டான் எனது அண்ணா. ‘சீரி’ அண்ணாவினது மட்டுமல்ல எல்லோரதும் தொலைபேசித் தோழி.
நாங்களிரண்டு பேரும் ‘சீரி’யின் உதவியோடு ‘பீச்’சுக்கு வந்தபோது, வாயில்க்காவலர்
உடைகளைக் கழற்றி நிர்வாணமாகத்தான் உள்ளே செல்ல வேண்டும் என்றார்.
“இதென்ன பீச்...?” எனக் கேட்டேன் நான்
“இது நிர்வாணக் கடற்கரை (Nudist beach)” எனக் கூறி அங்கே செய்யக்கூடாதவை என ஒரு பட்டியலைக் கையில்த் தந்தார் அவர்.
அண்ணா அவர் கொடுத்த பட்டியலைப் பார்த்தபடி,
“தேவி... என்ன செய்வம்... வீட்ட போவமா..” எனக் கேட்டு விட்டு, திரும்பி என்னைப் பார்த்தான்.
நான் பட்டப் பகலில் வெட்டவெளியில் நிர்வாணியாக நின்றேன்.
அந்த வெப்பத்திலும் வெம்மையான கடற்காற்று எனது உடலில் பட, எனது உடல் முழுவது கூசியது. கைகளை மார்புக்குக் குறுக்கே கட்டியபடி அண்ணாவைப் பார்த்துச் சிரித்தேன்.
அண்ணா என்னைப் பார்த்த பின், சரசர என உடைகளைக் கழற்றி அந்த வாயிற் காவலர் தந்த பையினுள் வைத்தான். கம்பளம் ஒன்றையும் வாடகைக்குப் பெற்றுக் கொண்டு உள்ளே நடந்தோம்.
யாராவது என்னைப் பார்க்கிறார்களா என நோட்டம் விட்டபடி நடந்தேன். ஒருவரும் பார்க்கவில்லை.
நான் அண்ணாவைப் பார்த்தேன். முதல் முறையாக முழு நிர்வாணியாக. அண்ணாவினது சுண்ணியும் கொட்டைகள் இரண்டும் தொங்கிக் கொண்டு அவனது நடைக்கேற்ப ஆடி அசைந்து கொண்டு வந்தன. அண்ணாவை குளியலறையில் அப்பிடி இப்பிடிப் பார்த்திருக்கிறேன். ஆனால், இன்றுதான் முழுமையாக பக்கத்தில் நிர்வாணமாகப் பார்க்கிறேன்.
“உனக்கு இண்டைக்கு நல்ல விருந்து...” என்றேன்.
“என்ன...” எனக் கேட்டான்.
“கள்ளா... நான் குளிக்கேக்க கள்ளக்களவா என்னைப் பாக்கிறனி... எனக்குத் தெரியும்... இண்டைக்கு நீ களவா என்னைப் பாக்கத் தேவையில்லை...” என்றேன்.
அண்ணா சிரித்தபடி எனது பக்கம் திரும்பி என்னை உச்சி முதல் உள்ளங்கால் வரை பார்த்தான்.
எனக்கு உடலெல்லாம் கூசியது.
“கழுதை... எனக்கு உடம்பெல்லாம் கூசுது... கொஞ்சமாவது விவஸ்தை வேண்டாம்...” என நான் கோபித்தேன்.
“வீட்ட போறதிலும் பாக்க, இங்க உடுப்பில்லாம வாறது நல்லது எண்டு நினைச்சியே... அதுதான் எனக்கு விளங்கேல்ல...?” எனக் கேட்டான்.
“உனக்கே தெரியும் நாங்க வீட்டில நிண்டா என்ன நடக்குமெண்டு... அதைவிட, சுந்தரத்தாற்ர சுரேஷ் வந்திருக்கிறானாம். அவன் என்னை பார்வையாலயே உடுப்பெல்லாம் உரிஞ்சுபோடுவான்...
அப்பிடி உடுப்போட நிக்கேக்கயே உடுப்பை உரிஞ்சு பாக்கிற சனத்துக்கு முன்னால பொம்மை மாதிரி நிக்கிறதிலும் பாக்க, ஒருத்தருமே எங்களை ஏனெண்டும் பாக்காத இடத்தில உடுப்பில்லாம நிக்கலாம்...” என்றேன் விரக்தியுடன்.
அண்ணா என்னைப் பார்த்து சிரித்தான்.
“டேய் கழுதை...” என்றேன்.
“என்ன்னடி... நீ சொல்றதை நான் அப்பிடியே ஆமோதிக்கிறன்... இல்லையெண்டா... நான் உன்னை வரச் சொல்லியிருப்பனே...?” என்றான்.
“இல்லை நீ என்னைப் பாக்கிறியோ எண்டு பாத்தன்...” என்றேன்.
“நான் உன்னை எத்தின தரம் பாத்திருக்கிறன்... இதொண்டும் எனக்கு புதிசில்லை...” என்றான்.
“அண்ணா எங்கயாவது தனியப் போயிருப்பம்...” என நான் சொல்லும் போது,
“அங்க பார்... லிண்டா, அவளின்ர அண்ணன் எரிக் தாய் தேப்பன் எல்லாருமே வந்திருக்கினம்...” எனக் காட்டினான்.
அண்ணாவினது சிநேகிதன் எரிக்... அதனால் ஓரளவு லிண்டாவையும் எனக்குத் தெரியும். அவர்கள் தூரத்தில், குடும்பமாக இருந்தார்கள்.
அவள் இந்த நிர்வாணக் கடற்கரைக்குத்தான் வருவாளாம். உடலில் ஒன்றுமே இல்லாமல் கடலில் நீந்தும் போது ஒரு புது அனுபவமாக இருக்குமாம். மீன்கள் போல தானும் நீந்த மிகவும் பிடிக்கும் என்பாள்.
லிண்டாவின் அண்ணா எரிக், லிண்டாவுக்கு ‘சன் கிரீம்’ (sun cream) பூசிக் கொண்டிருந்தான்.
நாங்களிருவரும் ஒரு பாறைக்குப் பக்கத்தில் இடம் பார்த்து அமர்ந்தோம். சிறிது நேரம்தான்...
நான் எழுந்து நடந்தேன்.
“எங்கயடி...” என்றான் எனது அண்ணா
“வேறெங்க குளிக்கப் போறன் கடலில...” எனச் சொல்லிக் கொண்டு கடலை நோக்கி நடந்தேன்.
அண்ணாவும் என்னோடு வந்தான்.
அண்ணா என்னை விட்டு விட்டு தனியாக நீந்திச் சென்றான்.
கடலுக்குள் கழுத்தளவு நீரில் நின்றபடி கடற்கரையைப் பார்த்தேன். அது ஒரு தனி உலகமாகக் காட்சி தந்தது.
ஆண்கள் உடைகளில்லாமல் சுண்ணி கொட்டைகளை ஆட்டியபடி நடந்தார்கள். பெண்கள் மொண்ணிகள் குலுங்க அங்குமிங்கும நடந்து கொண்டிருந்தார்கள். ஒருவரும் ஒருவரை ஒருவர் உன்னிப்பாக கவனிபதாக இல்லை.
இது ஒரு புது உலகில் நான் இருப்பதைப் போல உணர்ந்தேன். லிண்டாவையும் அவளது அண்ணாவையும் காணவில்லை.
பெண்களும் ஆண்களுமாக ஒரு இடத்தில் வலைப் பந்து விளையாடிக் கொண்டிருந்தார்கள். அவர்கள் மணலில் விழுந்து உருளுவதற்காவே விளையாடுவது போல இருந்தது.
வேறு சில பெண்கள் தங்களது மொண்ணிகள் துள்ள துள்ளித் துள்ளி ஓடிக் கொண்டிருந்தார்கள். அதைப் பார்க்க எனக்குச் சிரிப்பாக வந்தது.
சிரித்தபடியே, கடலின் நீர் எனது உடலை வருட கரை நீளத்திற்கு நீந்தினேன். லிண்டா சொன்னது போல, எனது உடலில் எழுந்த கூச்சம் அதனால் வந்த பரவசம் எல்லாமுமே எனக்கு ஒரு புது உணர்வைத் தந்தது.
நீந்தியபடியே ஒரு கையால் எனது மொண்ணிகளை வருடினேன். அது ஒரு விதமான கூச்சத்தையும் இன்பத்தையும் தந்தது. நான் திரும்பி நாங்கள் இருந்த இடத்திற்கே நீந்தினேன்.
அப்போது,
எனது மொண்ணிகளை யாரோ தடவுவதை உணர்ந்தேன். திடீரேன சுழன்று எழுந்து தரையில் காலூன்றித் திரும்பிப் பார்த்தபோது, எனது குறும்புக் கார அண்ணன். என்னைப் பார்த்து சிரித்து,
“பயந்திட்டியா...” என்றான்.
“மாடு... பயப்பிடாம... மாடு...” என்றேன்.
அவன் மீண்டும் சிரித்தான்.
“Enjoy பண்றியா...” என அன்போடு கேட்டான்.
“நான் என்னெண்டு உனக்குச் சொல்லுறதெண்டு தெரியேல்ல... ஆனா... வெக்கத்த விட்டுச் சொல்றன் நல்லாயிருக்கு...” என்றேன் கரையைப் பார்த்தபடி.
“அடியேய்... வெக்கப் படுறதுக்கு என்னடி இதில இருக்கு... Enjoy பண்ணுறதுக்கெண்டுதானே பீச்சே இருக்கு...” என்றான்.
“அதில்லையெடா...”
“அப்ப என்ன்னடி...”
“நான் சொல்லுவன் பிறகு அம்மா அப்பவட்ட நீ சொல்லக் கூடாது.” என எச்சரித்தேன்.
“அடியேய்... இதெல்லாம் போய் அம்மாவட்ட சொல்றதே... எப்படிச் சொல்றது. ‘அம்மா... அம்மா... தேவி புண்டையத் தடவிக் கொண்டிருக்கிறாள். வந்து பாருங்கோ’ எண்டு சொல்றதே...” என்று என்னை நெருங்கி எனது காதில் சொல்லும்போதே அவன் தனது கையால் எனது இடுப்பை இறுக அணைத்துக் கொண்டான். நான் சிரித்தேன். அவனும் அணைந்து நின்று சிரித்தான்.
வழமையாக எனது அண்ணா எனது இடுப்பில்க் கை வைத்தால் கூச்சத்தால் துள்ளிக் குதிப்பேன். ஆனால், இன்று கடலுக்குள் என்னவோ மிக இதமாக, சுகமாக இருந்தது.
நானும் அவனுடன் அணைந்தபடி அவனது காதில்,
“ம்... நீ சொன்ன மாதிரி புண்டையில மெல்லிசா தடவி ஒரு சின்ன இன்பம் கண்ட மாதிரி இருந்துது. நான் நீந்தேக்க...” என சொல்லிச் சிரித்தேன்.
“அடியேய் தூஷணங் கதைக்கிறாள்... இது அம்மாட்ட கட்டாயம் சொல்ல வேண்டியது...” எனச் சொல்லிச் சிரித்தான். எனக்கு வெட்கமாக இருந்தது.
“ நீ தூஷணம் கதைச்சாய் அப்ப நானும் சொல்லிப் பாத்தன்.” என்றேன்
அண்ணா எனது பின்புறமாக வந்து, என்னை தனது இருகைகளாலும் இறுகத் தழுவி,
“நீ நீந்து, நான் ஒண்டு செய்யுறன்” என்றான் எனது காதில்.
நான் அவனது கைகளை விடுவித்து,
“நீ ஏதாவது செய்ய, அவங்கள் வந்து பிடிச்சுக் கலைக்கப் போறாங்கள்... ” என எனது அண்ணாவை விட்டு விலகிச் சென்றேன்.
“இல்லையெடி... உனக்கு கடல்ல நிமிந்து படுக்கத் தெரியுமே..” எனக் கேட்டான்.
“தெரியாது... எப்பிடி...” என்றேன்.
அண்ணா எனதருகில் வராமலே,
“அப்பிடியே தண்ணில நிமிந்து படு, ரெண்டு கையாலையும் தண்ணீக்க அடி. காலை நீட்டி வைச்சிரு...” என்றான்.
அவன் சொன்னது போல செய்யும் போது, நான் நிமிர்ந்து படுத்தேன். ஆனால், எனக்கு நான் தாழுவது போல ஒரு உணர்வு. நான் கால்களை நிலத்தல் ஊன்ற முயன்ற போது, அண்ணா எனது முதுகில் தனது கையைக் கொடுத்துத் தாங்கிப் பிடித்தான்.
சில நிமிடப் பயிற்சியின் பின், நான் கடலில் நிமிர்ந்து மிதந்தேன். அண்ணாவும் என்னுடன் நடந்து வந்தான்.
எனக்கு மிகவும் அதிசயாமாக இருந்தது.
அப்போது எனது அண்ணா எனது கால்களிலிருந்து, எனது புண்டை வரை தனது கைகளால் வருடி விட்டான். அம்மம்மா நான், நிர்வாணக்கடலில் மிதக்கவில்லை, இன்பக் கடலில் மிதந்தேன்.
நான் கண்களை மூடி இரசிப்பதைப் பார்த்த எனது அண்ணன், எனது மொண்ணிகளையும் தடவி விட்டான்.
கால்கள், தொடைகள், புண்டைமேடு என அவனது கைகள் தண்ணீருக்குள் ஊர்ந்த போது, அளவான கூச்சம் மிதமான இன்பமாக இருந்தது.
ஆனால், மொண்ணி மொட்டுக்களில் அவனது விரல்கள் பட்ட போது, நான் துடித்தேன். தாங்கமுடியாமல்த் தவித்தேன்.
உடனேயே எனது கால்களை உன்றி கழுத்தளவு நீரில் நின்று கரையைப் பார்த்தேன். எனது செய்கையை வைத்து என்னைப் புரிந்து கொண்ட எனது அண்ணன்,
“ நான் நினைச்சன் நீ Enjoy பண்ணுறாயெண்டு... நான் பிழையெண்டா என்னை மன்னிச்சுடு...” என்றான்.
நான் எதுவுமே கதைக்கவில்லை.
அத்துடன் கடல்க் குளியலை முடித்து விட்டு வீடு கிளம்பினோம்.
‘நான் எனது அண்ணனிடம் எப்படிச் சொல்வேன் ‘நீ என்ர புண்டையைத் தடவுறது, மொண்ணியைத் தடவுறது எல்லாம் எனக்கு உன்னோட ஓழ்க்கச் சொல்லுது’ என’ என நான் யோசித்த வேளை எனக்கு தலை சுற்றுவது போல இருந்தது.
நாம் வீடு வரும்வரை ஒருவரும் ஒரு சொல்லுக் கதைக்கவில்லை. வீட்டில் விருந்துபசாரம் முடிவுக்கு வந்திருந்தது. பட்டுமாமியும் ஒரு சிலரும் அம்மாவுடன் இருந்து விழல் அலம்பிக் கொண்டிருந்தார்கள். அப்பா வெளியே சென்றிருந்தார்.
நான் நேரகக் குளியலறைக்குச் சென்று, கடல்த் தண்ணீரைக் கழுவிக் குளித்துவிட்டு வரும்போது, அண்ணாவும் குளிக்கச் சென்றான். அவனது பார்வை என்னிடம் மன்னிப்புக் கேட்டது.
ஆனால்,
எனது எண்ணங்களையும் அந்தக் கடற்கரையில் எனக்குள் எழுந்த ஓழ் வேட்கையையும் அண்ணா அறிந்தால் என்ன சொல்வானோ என எண்ணி நான் தவித்தேன்.
அண்ணா குளித்து வந்து அறையில் இருந்தான். அவனுக்கு ‘கொக்கோ’ (Cocoa) என்றால் மிகவும் பிடிக்கும். நான் அவனுக்கு கொக்கோ கலந்து எடுத்துக் கொண்டு அவனது அறைக்கு வந்தபோது, அண்ணா கண்களை மூடிக்கொண்டு படுத்திருந்தான்.
“இந்தா... கொக்கோ குடி...” என்றேன்.
அதை வாங்கி வைத்த பின், எனது கையைப் பிடித்து இழுத்து தனது கட்டிலில் இருத்தினான்.
நானும் இருந்து, அவனைப் பார்க்க,
“ஏய்... அங்க நடந்ததை மறந்திடு... இனி இப்பிடி நான் நடக்கமாட்டன்...” என்றான் எனது அண்ணா.
“நான் ஒண்டு சொல்லுவன் நீ ஒருத்தருக்கும் சொல்லக் கூடாது... உன்ர பிரண்ட்ஸ்சுக்கும் சொல்லக் கூடாது.” என மிக மென்மையாகச் சொன்னேன்.
“நான் ஆருக்கடி போய்ச் சொல்லுறது...” எனச் சினந்தான்.
“நீ என்னைத் தடவேக்க எனக்கு உன்னோட ‘அது’ செய்யவேணும் போல ஆசையா வந்துது... அதைத் தடுக்கிறதுக்காகத்தான் நான் உடனே கரைக்கு வந்தனான்.” என்றேன்.
“‘அது’ எண்டா... ஓழுக்கு ஆசை வந்ததோ...” என அதிசயமாகக் கேட்டான்.
நான் வெட்கத்தோடு மெல்லத் தலையசைத்தேன்.
எனது அண்ணா என்னை இழுத்து தனக்கு மேல் படுக்க வைத்து,
“உன்னைப் பாக்கேக்க எல்லாம் எனக்கு என்ன ஆசை வர்ரதெண்டு சொல்லட்டே...” எனக் கேட்டு என்னைப் பாத்தான்.
“அ...என்ன” என்றேன்.
என்னை இறுக இரண்டு கைகளாலும் அணைத்தபடி,
“உன்ர மொண்ணியள் ரெண்டையும் சூப்ப வேணும்...” என அவன் தொடர முன்
“ஐயோ... கழுதை...” என்றேன்.
“நீ என்னவும் என்னைச் சொல்லு... இன்னும் இருக்கு...” என்றான்.
“என்ன...” என்றேன்.
“உன்ர கால் விரலைச் சூப்ப வேணும்...” என அவன் தொடரமுன்,
“உதென்னடா... ஆசை... ச்சீ... அருவெறுக்குது...” என்றேன்.
“இரு... இன்னும் சொல்லறன்... ” என்றவன் தொடர்ந்து,
“உன்ர புண்டையை நக்கி அதில வாற பாலை ‘ற்ரேஸ்ற்’ பண்ண வேணும்...” என அவன் தொடர முன்,
“கழுதை... கழுதை... என்னை விடு... எனக்கு என்னவோ உடம்பெல்லாம் செய்யுது. நான் போய் படுக்கப் போறன்.” என அவனது பிடியை விடுவிக்க முயல்வது போல செய்தேன்.
ஆனால்,
எனது அண்ணாவின் அந்தப் பிடியே எனக்கு மிகுந்த இதமாக இருந்தது.
“உன்னை இண்டைக்கு நான் விட மாட்டன்...” என இன்னும் தனது பிடியை இறுக்கினான்.
“எனக்குத் தெரியும் நீ இப்ப போய் என்ன செய்வாயெண்டு...” என்றான்.
“என்ன செய்வன்...? என்ன உனக்குத் தெரியும்...?” எனக் கேட்டு எனது அண்ணாவின் கண்களுக்குள் பார்த்தேன்.
“நீ இப்ப போய் இந்த ‘நைற்றி’ (nighty) கழட்டிப் போட்டு ‘டீனே’வுக்க (Dyne) - தடித்த போர்வை -, நிர்வாணமா புகுந்திருந்து என்னை நினைச்சு உன்ர புண்டையிக்க விரலடிப்பாய்...” என்றான்.
“ச்சீ... போ... கழுதை... உன்னை நினைக்கிறேல்ல...” என்றேன்.
“அப்ப, சுரேஷை நினைச்சு விரலடிக்கிறனியே...” என என்னைப் பார்த்தான்.
“ஐயோ... அவனை நினைச்சா எனக்கு ஓங்களம்தான் வரும்...” என்றேன்.
“ஏனடி...” என்றான்.
“அவன் ‘கிஸ்’ அடிக்காத பெட்டையளே இல்லை பள்ளிக்கூடத்தில... எல்லாற்ற எச்சிலும் அவன்ர வாயுக்குள்ள...” என நான் அருவெறுப்புடன் சொன்னேன்.
“அப்ப... நானெப்பிடி...” என மிகுந்த ஆதங்கத்தோடு கேட்டான் எனது அண்ணா.
“நீ ஒருத்தியைக் ‘கிஸ்’ பண்ணினதா நான் கேள்விப் படேல்ல...” என்றேன்.
“அப்ப... நீ என்னைக் கிஸ் பண்ணுவியே...” எனக் கேட்டான்.
“நீ என்ர அண்ணாவாயில்லாட்டி ஓம் நான் உன்னைக் கிஸ் பண்ணுவன்” என்றேன் அழுத்தம் திருத்தமாக.
“என்னது... அண்ணாவாயில்லாட்டி...” எனக் கேட்டுக் கொண்டே என்னைத் தனக்கு மேலே முழுமையாகப் படுக்க வைத்து, இப்போது தனது கால்களாலும் என்னைக் கட்டிப் பிடித்துக் கொண்டான்.
எனது அண்ணாவுடன் நான் அப்படிப் படுத்திருக்கும்போது, என்னையும் அறியாமல் ஒரு இன்ப சுகத்தில் நான் திளைத்தேன்.
ஆனால்,
“நீ என்ர அண்ணாவடா... அண்ணாவும் தங்கைச்சியும் கிஸ் பண்ணலாமே...?” எனக் கேட்டேன்.
“அண்ணவும் தங்கைச்சியும் ஓழ்க்கிறாங்களாம் ‘கிஸ்’ பண்ணினாத் தப்பே... ” என்றவன் தொடர்ந்து,
“அது சரி... நீ என்னை நினைச்சு உன்ர புண்டேல விரலடிக்கலாம் என்னைக் ‘கிஸ்’ பண்ணினாத்தான் தப்பே...” எனக் கேட்டான்.
“என்ன செய்யுறது, வேற புண்டையாண்டியள நினைச்சா சத்திதான் வருது...” எனச் சொல்லிச் சிரித்தேன்.
“இந்தப் புண்டையாண்டியை நினைச்சா ஓழ்க்கச் சொல்லுதோ...” எனச் சொல்லிக் கொண்டே எனது ‘நைற்றி’ யைக் குண்டி வரை உயர்த்தி எனது குண்டிப் பிட்டங்களைத் தடவி எனது உணர்வுகளை கிளறிக் கொண்டிருந்தான்.
“ம்... ” என்றேன்
தொடரும்...
