நிர்வாணக் கடற்கரையில் அண்ணாவும் நானும்... தொடர்ச்சி

கவனத்திற்கு:

ஒரே குடும்பத்தில் உள்ள உறுப்பினருள் பாலியல் உறவு தகாதது என நீங்கள் கருதினால் தயவு செய்து உடனேயே இந்தப் பக்கத்தை மூடிவிட்டு வேறு பக்கத்திற்கு செல்லவும்.



முதல்ப் பாகத்தில்...

அநேகமாக, அண்ணா தம்பியுடன் பிறந்தவர்களுக்கு, சில அனுபவங்கள் பிரத்தியேகமானது.

அதாவது, திருட்டுத்தனமான பார்வைகள், திருட்டுத்தனமான ஸ்பரிசங்கள் எல்லாமுமே.
எனக்கும் ஒரு குறும்புக் கார அண்ணனை இறைவன் தந்திருந்தான்.
நாமிருவரும் வீட்டில் நடந்த விருந்துபசாரத்தில்க் கலந்து கொள்ள விரும்பவில்லை.
மாறாக ஒஸ்லோவிலுள்ள கடற்கரை ஒன்றுக்கு சென்றோம். அது நிர்வாணக்கடற்கரை...


கடற்கரையிலிருந்து வந்ததும், நாங்களிருவரும் ஒருவர் மேல் ஒருவர் கொண்ட திருட்டுத்தனமான ஆசைகளைப் பகிர்ந்து கொண்டிருந்தோம்.
முதல்ப்பாகத்தை வாசிப்பதற்கு இணைப்பு கீழே உள்ளது.

http://adultstories4tamils.blogspot.com/2016/05/blog-post.html

“என்ன செய்யுறது, வேற புண்டையாண்டியள நினைச்சா சத்திதான் வருது...” எனச் சொல்லிச் சிரித்தேன்.

“இந்தப் புண்டையாண்டியை நினைச்சா ஓழ்க்கச் சொல்லுதோ...” எனச் சொல்லிக் கொண்டே எனது ‘நைற்றி’ யைக் குண்டி வரை உயர்த்தி எனது குண்டிப் பிட்டங்களைத் தடவி எனது உணர்வுகளை கிளறிக் கொண்டிருந்தான்.

“ம்... ” என்றேன்.

அப்போது அம்மா மேலே வரும் சத்தம் கேட்க,

“அம்மா வாறா...” எனக் கிசு கிசு ஒலியில் அண்ணவிடம் சொல்லிவிட்டு, அவனை விட்டு எழுந்து அவன் படிக்கும் மேசையோடிருந்த கதிரையில் இருந்தேன்.

அவனது சாரம் காலடியில் உருண்டுபோய்க் கிடந்தது. எனது அண்ணாவினது சுண்ணி கம்பீரமாக எழுந்து நின்றது. அதுவரை நேரமும், அவனது சுண்ணி எனது அடிவயிற்றில் சிலுமிசம் செய்து என்னை எதேதோ எண்ண வைத்துக் கொண்டிருந்ததையும் இங்கே குறிப்பிட வேண்டும்.

“அண்ணா... சுண்ணி...” எனக் கிசு கிசுத்தேன். அம்மா வருவதற்குள் அண்ணா தனது போர்வையை எடுத்து தனக்கு மேல் போட்டு விட்டு என்னைப் பார்த்துச் சிரித்தான்.

“கள்ளா... எவளவு உறுத்திக்கொண்டு கிடந்துது...” எனச் சொல்ல அவன் சிரித்து என்னைப் பார்த்துக் கண்ணடித்தான்.

“எனக்குத் தெரியும்... நீங்க ரெண்டு பேரும் எங்கையேனும் ஓடி ஒழிச்சிருப்பியளெண்டு...” என்றபடி அம்மா அறைக்குள் வந்தா.

“அடியேய் சுந்தரத்தின்ர மகன் உன்னக் கேட்டவனடி... நீ அவனைக் கண்டாலும் காணாத மாதிரிப் போறாயாம்... ஏனடி உப்பிடிச் செய்யிறாய்...” என்றாள் ஆதங்கம் மேலிட.

நான் எனது அண்ணாவைப் பார்த்தேன்.

“அவளுக்கு விருப்பமில்லையெண்டா விடுங்கோவன்... ஏன் அவளைப் போட்டு Force (கட்டாயப்) பண்ணுறியள்.” என்றான்.

அம்மாவும் விடவில்லை,

“ஏன் அவனுக்கென்ன குறைச்சல்... நல்லாய்ப் படிக்கிறான் நல்ல எடுப்பான ஆம்பிள...” என அம்மா தொடருமுன்

அண்ணா,

“ ஓ... நல்லா எல்லாப் பெட்டையளுக்கும் பல்லு மினுக்கியும் விடுவான்... ஏன் அதையும் சொல்லலாமே...” என்றான்

“ என்னடா சொல்றாய்... அவன் dentistryயே (பல் மருத்துவம்) படிக்கிறான்...? ” என அம்மா கேட்டாள், அண்ணாவின் சிலேடை புரியாதவளாக.

நான் சிரித்தேன்.

“ஐயோ அம்மா, இது கூட விளங்கேல்ல... அவன் எல்லாப் பெட்டையளுக்கும் ‘கிஸ்’ அடிக்கிறவன்.” என சினத்தோடு சொன்னான்.

“ஓ... அதுவே... தாய் சொன்னது அவனை விடாமல் ஒரு பெட்டை ‘கிஸ்’ பண்ணுறதாம். இப்ப அப்பிடியெல்லாம் இல்லையாம்...” என்றாள் அம்மா.

நான் அண்ணாவைப் பார்த்துச் சிரித்தேன்.

“அவன் நல்லா அவன்ர அம்மாவுக்கு ‘றீல்’ விட்டிருக்கிறான். அல்லது அவன்ர அம்மா தெரிஞ்சும் தெரியாதது போல கதைக்கிறா...” என்றான், எனது அண்ணன்.

“ஏனடி அப்பிடியில்லையே...?” என என்னைப் பார்த்து அம்மா கேட்டாள்.

“உண்மை என்னெண்டால்... அவன் ஒரு பெட்டைய மட்டும் ‘கிஸ்’ பண்ணுறதில்லை...
அந்த மொனிக்கா எண்டவளைத்தான் அவ சொல்லுறா...
அவளிப்ப சுரேஷை ஏனெண்டும் திரும்பிக் கூட பாக்கிறேல்ல...” என நிறுத்தி அம்மாவைப் பார்த்தேன். அம்மா அதிசயித்துப் போய் நின்றாள்.

நான் தொடர்ந்தேன்.

“மொனிக்கா அவனை விட்டதுக்குக் காரணமே, அவன் எல்லாரையும் இழுத்து ‘கிஸ்’ பண்ணுறான் எண்டாதாலதான்.” என்ற நான் தொடர்ந்து,

“ஏனம்மா அண்ணா மாதிரி அவன் இருக்கக் கூடாதே...?” எனக் கேட்டு விட்டு எனது அண்ணா முகுந்தனைப் பார்த்தேன். அவன் பெருமையோடு புன்னகைத்தான்.

“நீ ஒருத்தியையும் ‘கிஸ்’ பண்ணுறேல்லையேடா...?” என ஆச்சரியத்தோடு அம்மா கேட்டாள், அண்ணாவைப் பார்த்து.

”இண்டு வரைக்கும் ஒருத்தியையும் ‘கிஸ்’ பண்ணேல்ல.” என்றான் அண்ணா அழுத்தம் திருத்தமாக.

அம்மா ஓடிச்சென்று அவன் கட்டிலில் இருந்து, அண்ணாவை அணைத்து அவனது கன்னத்தில் ஆசையோடு முத்தமிட்டாள்.

“என்ர பிள்ளையெண்டா... என்ர பிள்ளைதான்...” பெருமையோடு சொன்னவள் திடீரென

“டேய்... உனக்குப் பெட்டையளப் பிடிக்காதே அப்ப...?” என ஆதங்கத்துடன் கேட்டாள்.

நான் அண்ணாவைப் பார்த்து, புன்னகைத்தேன். அண்ணா என்னைப் பார்த்து ஒரு புன் சிரிப்போடு,

“அம்மாவுக்கு அப்பிடியும் ஒரு பயம் இருக்கு...” என்று விட்டு, அம்மாவைப் பார்த்து,

“அம்மா... நான் Gay இல்லை... எனக்கு பெட்டையளையும் பெம்பிளையளையும் பிடிக்கும்...” என்றவன் உடனேயே

“ஏன் அங்க இங்க போவன்... எனக்கு உங்களையும் இவளையும் பிடிக்கும்.” என்றான்.

அம்மாவுக்கு மிக ஆறுதலாக இருந்தது. ஒரு நெடிய பெருமூச்சுக்குப் பின்,

“கழுதை, நான் அம்மாவடா... உனக்கு... அவள் உன்ர தங்கைச்சியடா மாடு...” என அம்மா முடிக்கு முன்,

“ஆனா... நீங்க ரெண்டு பேரும் பெம்பிளயள்தானே...” என்றான்.

அம்மா செல்லமாக அண்ணாவினது கன்னத்தில் ஒரு அடி அடித்து விட்டு, வாஞ்சையோடு அண்ணாவைப் பார்த்தாள். அண்ணா தனது வலது கை சுட்டு விரலால் தனது கன்னத்தைத் தொட்டுக் காட்டினான். அம்மா அதைப் பார்த்து விட்டு,

“ஐயோ... என்ர பிள்ளை அம்மாவட்ட ‘கிஸ்’ கேக்குது...” என ஆசையோடு சொல்லியபடியே அண்ணாவின் முகம் முழுவதும் முத்த மழை பொழிந்தாள்.

“அது சரி... நீ ஏன்ரா ஒருத்தியையும் ‘கிஸ்’ பண்ணுறதில்லை... எத்தினையோ பெட்டையள் ‘நீ Gayயா இருக்க வேணும்’ எண்டு என்னட்ட சொன்னதுகள். நானும் அப்பிடித்தான் நினைச்சனான்...” என்றேன்.

“அது... இந்த அம்மாவாலதான்...” எனச் சொல்லிக் கொண்டே அம்மாவினது தோழிலிருந்து கை வரை வருடி அம்மாவின் கையை எடுத்து தனது நெஞ்சுக்கு மேல் வைத்தான்.

அம்மா,

“ஆ... என்னடா சொல்லுறாய்...” என ஆச்சரியத்துடன் கேட்டாள்.

அம்மாவின் கை விரல்களை வருடியபடி,

“ஞாபகமிருக்கே உங்களுக்கு... அனிதாவை...” எனக் கேட்டான். ஏறத்தாழ ஐந்து, ஆறு வருடங்களுக்குமுன் அனிதா என்பவளும் அவளது பெற்றோர் உடன் பிறந்தவர்களோடு எங்களது வீட்டுக்குப் பக்கத்தில் இருந்தவர்கள். இப்போது Drammen (த்ரம்மன்) என்ற இடத்தில் இருக்கிறார்கள்.

“ஓ... அவளுக்கென்ன...” என்றாள் அம்மா ஒன்றும் புரியாதவளாக.

“அவள் என்னட்ட அடிக்கடி இஞ்ச வர்ரவள்... அப்ப ஒரு நாள், நீங்கள் என்னட்ட, ‘நீ இஞ்ச பிறந்து வளந்தனி,

ஆனா நாங்கள் தமிழர்...

நீ ஒருத்தியை கையில தொட்டாலே இஞ்ச இருக்கிற தமிழர் எங்களப் பாத்து, நாக்கு வளைப்பினம்.
என்னைத்தான் சொல்லுவினம் அவவின்ர பிள்ளை வளப்பைப் பார் எண்டு...
அப்பிடி ஒரு பேரை எனக்கு வாங்கித் தர வேணுமெண்டா நீ உன்ர எண்ணப்படி செய்... யாரையும் காதலி... யாரையும் ‘கிஸ்’ பண்ணு நான் தடுக்கேல்ல... உன்ர அம்மா சந்தோஷமா இருக்க வேணுமெண்டா... ஓழுங்காப் படி... பிறகு நீ சொல்லுறவளை நான் உனக்கு கலியாணங் கட்டி வைப்பன்... எண்டு சொன்னனீங்கள்.

நானும் யோசிச்சுப்பாத்தன்... சுரேஷைப் பற்றி பள்ளிக்கூடம் முழுக்க கதைச்சுது. நான் கொஞ்சம் வித்தியாசமா இருப்பம் எண்டுட்டு, அனித்தாவிட்ட சொன்னன் ‘இப்பிடி அம்மா சொல்லுறா நீ வீட்ட வா கதைப்பம் வெளீல உன்னோட நான் சுத்த மாட்டன்’ எண்டு.

அதுக்குப் பிறகு, அவள் என்னை ‘வெளீல போவம் வா’ எண்டு கூப்பிடுறேல்ல... இவளோடதான் சுத்துறது. கொஞ்ச நாள் கஷ்டமாத்தான் இருந்துது... ஆனா போகப் போகப் பழகியிட்டுது.” என அண்ணா சொல்லி முடித்த போது,

அம்மாவின் கண்களிலிருந்து தாரை தாரையாகக் கண்ணீர் கன்னங்களில் வழிந்தது.
அம்மா அண்ணாவை இறுக அணைத்து, அவது முகம் முழுவதும் திரும்பவும் முத்தங் கொடுத்தாள்.

“நீயெடா Super Gay...” எனச் சொல்லிச் சிரித்தேன்.

“வா... உனக்கு கொஞ்சிக் காட்டுறன்...” என்று அம்மாவின் இறுகிய அணைப்பில் இருந்து கொண்டே அண்ணா என்னைப் பார்த்துச் சொன்னான்.
நான் மெல்ல அவனைப் பார்த்து களவாகக் கண்ணடித்தேன்.

“அம்மாவின்ர ‘கிஸ்’ உப்புக் கரிக்குது...” எனச் சொல்லி அம்மாவைப் பார்த்துப் புன்னகைத்தான்.

“மடையா... எவ்வளவு சந்தோஷமா கிடக்கு எனக்கு” என அம்மா அண்ணாவைப் பார்த்துச் சொன்னாள்.

“ம்... அண்ணா Gay எண்ட உடனே அம்மா அவனை விடாமக் கொஞ்சிக் கொண்டிருக்கிறா... அம்மா... நான் ‘லெஸ்பியன்’...” என்றேன்.
உடனே எழுந்து என்னிடம் வந்து எனது கன்னத்தில் செல்லமாக தட்டி,
“எனக்குத் தெரியுமெடி நீ லெஸ்பியன் இல்லை... எனத் தீர்க்கமாகச் சொன்னாள்...
“எப்பிடி உங்களுக்குத் தெரியும்...” என்றேன், நானும் விடாமல்.

அம்மா எதுவும் சொல்லாமல்,

“என்ர பிள்ளையள்... ” என ஆசையோடு கட்டிப் பிடித்து என்னையும் கொஞ்சினாள்.

“நீ களவா ‘பாத் றூமில’ என்னைப் பாத்ததை அம்மா பாத்திருப்பா...” என்றான் அண்ணா.

“சரி வாங்கோ... சாப்பிட...” எனச் சொல்லிக் கொண்டே அண்ணாவின் போர்வையை இழுத்தபோது, அண்ணாவும் குறும்பு செய்யும் எண்ணத்தோடு, அதைத் தடுக்காமல் விட,

போர்வை சரேலென விலகியது. அண்ணா முழு நிர்வாணமாக படுத்திருந்து அம்மாவைப் பார்த்துச் சிரித்தான்.
“ச்சீ... கழுதை... உரிஞ்சு விட்டுட்டே இவ்வளவு நேரமும் அவளுக்கு முன்னால படுத்திருக்கிறாய்...” என்றாள்.

“இவ்வளவு நேரமும் நான் டீனேக்குள்ளதான் இருந்தனான். நீங்கதான் அதை இழுத்து, அவளுக்குக் காட்டுறியள்... ‘உன்ர அண்ணாவைப் பார்’ எண்டு” என்று சொல்ல அம்மா அவன் மேல் போர்வை எறிந்து விட்டு கோபமாகப் பார்த்தாள்.

“அவள் மெடிஸின் படிக்கிறாளம்மா... எத்தின ‘பீனிஸ்’ அவள் பாத்திருப்பாள்...” என்றான்.

“அண்ணா மாதிரி அந்த சுரேஷ் ஏன் இருக்கக் கூடாது.” என்ற நான் தொடர்ந்து,

“குறும்பு, குறும்பு, குறும்பு... வீட்டில எப்ப பாத்தாலும் குறும்பு... ஆனா வெளீல புத்தன் மாதிரி...” என்றேன்.

அம்மா சிரித்தபடி என்னைத் திரும்பிப் பார்த்து,

“அண்ணா மாதிரியே உனக்கொருத்தனைக் கட்டி வைக்கிறன் பயப்பிடாத” என்றாள் ஆதரவாக.

“அதுவரைக்கும் என்னைக் கட்டிப் பிடிச்சுக் கொண்டிரு” எனச் சொல்லியபடி அண்ணா என்னைக் கட்டிப்பிடித்தான்.

“ஆ... என்னை விடு... கழுதை...” என நான் கத்தினேன்.

அம்மா எங்களிருவரையும் பார்த்துச் சிரித்து விட்டு,

“வாங்கோ சாப்பிட...” எனச் சொல்லிக் கொண்டே வெளியே சென்றாள்.

அண்ணா என்னை அணைத்து  எனது உதடுகளில் தனது உதடுகளைப் பதித்து முத்தமிட்டான்.

“ஒருத்தியையும் ‘கிஸ்’ பண்ணேல்லையெண்டு பச்சைப் பொய் சொன்னனி என்ன...?” என்றேன் எனது அண்ணாவைப் பார்த்து.

“அடியேய் நானெங்க பொய் சொன்னனான்... இண்டு வரைக்கும் ஒருத்தியையும் ‘கிஸ்’ பண்ணேல்ல எண்டுதானே சொன்னனான். இண்டைக்குத்தானே உன்னைக் ‘கிஸ்’ பண்ணுறன்” என்று சொல்லி விட்டு,
எனது உதடுகளை தனது உதடுகளால் சூப்பி, தனது நாக்கினால் வருடிவிட்டான்.
அம்மாம்மா நான் சுகத்தில் திளைத்தேன்.

அவனை விடுவித்து விட்டு,

“உண்மையைச் சொல்லு, நீ ஒருத்தியையும் இதுவரையில ‘கிஸ்’ பண்ணேல்லையே...?” என ஆதங்கத்துடன் கேட்டேன்.

அண்ணா எனது தலையில் கையை வைத்து,

“என்ர தங்கைச்சியாணைச் சொல்லுறன் இண்டைக்குத்தான் நான் உன்னை ‘கிஸ்’ பண்ணுறன். என்றான்.

நான் கதிரையை விட்டு எழுந்து, அண்ணாவை இறுகக் கட்டிப் பிடித்து அவனது உதடுகளில் எனது உதடுகளைப் பதித்தேன். அவனும் தனது ஈர நாக்கினால் எனது உதடுகளை வருட,

நானும் எனது நாக்கை மெல்ல வெளியே நீட்டி அவனது நாக்கை வருடினேன். அவன் எனது வாயுள் தனது நாக்கை நுழைத்து சரசமாடத் தொடங்கிய போது, நான் மெல்ல எனது கண்களை மூடிக் கொண்டேன்.

அவன் தனது ஒரு கையினால் எனது கழுத்தையையும் மறு கையினால் எனது குண்டியையும் பிடித்தபடி என்னைக் கொஞ்சிக் கொண்டிருந்தான்.

நான் எனது கண்களை மூடி அவனது முத்தத்தில் திளைத்துக் கொண்டிருந்த வேளை,

மெல்லத் தனது உதடுகளை எனது உதடுகளிலிருந்து அகற்றினான். அப்போது நான் அவனைப் பார்த்தேன்.

“நல்லாயிருக்கேயடி...?” என என்னைப் பார்த்து மென்மையாகக் கேட்டான், எனது அண்ணா.

நான் அவனது மார்பில் முத்தமிட்டுக் கொண்டு,

“ம்...ம்...” என்றேன்.

அவன் எனது தலையை நிமிர்த்தி, தனது நாக்கில் வழிந்த உமிழ் நீரை எனது மூடிய உதடுகளில் பரவ வைத்தபோது, மெல்ல அந்த ஈரத்தை உறிஞ்க் கொண்டேன் நான் என்னை அறியாமல்.

முன்னரெல்லாம் அண்ணாவின் எச்சில் பட்டால், நான் சினந்து கொள்வேன். இன்று, இப்போது அவனது உமிழ் நீரில் ஏதோ தனிச் சுவை இருப்பது போல உணர்கிறேன். அதுதான் முத்தத்தின் சுவையோ...

அண்ணா மீண்டும் எனது வாயுக்குள் நாக்கை நுழைக்க, நானும் ஆவலோடு அவனது நாக்கை எனது வாயுள் வரவழைத்து எனது நாக்கினால் வருடி விளையாடினேன்.

அப்போது,

அப்பா, வரும் சத்தம் கேட்க இருவரும் பிரிய மனமில்லாமல் பிரிந்து கொண்டோம்.

அன்றிரவு பதினொரு மணி வரை அம்மா, அப்பா, அண்ணா நான் இருந்து கதைத்துக் கொண்டிருந்து விட்டு படுக்கைக்குச் சென்றுவிட்டோம்.

மறுநாள் காலையிலேயே அப்பா சென்றுவிட்டார்.

“என்ன ஒன்பது மணிக்கும் நித்திரையே...” எனக் கேட்டுக் கொண்டே எனது அறைக்குள் வந்த அம்மா, யன்னால் திரைகளை அகற்றிய போது, வெளிச்சம் எனது கண்களைக் கூச வைத்தது.

“ஆ... என்னம்மா... கொஞ்ச நேரம் படுக்க விடுங்கோவன்...” என்றேன்.

“எழும்படி...” என்றபடி எனது கட்டிலில் வந்து இருந்த அம்மா,

“என்ன உனக்கு வெளிலயே...” என்று ஆதரவாகக் கேட்டாள்.

“இல்லை... ஏன்...”

“அவன்தான் கும்பகர்ணன் மாதிரிப் படுத்திருப்பான்... நீ அப்படியில்ல அதுதான் கேட்டன்...” என அம்மா சொல்லி விட்டு என்னைப் பார்த்தாள்.

நானெப்படிச் சொல்வேன், ‘காலமைதான் நான் அண்ணாவை நினைச்சு புண்டையில விரலடிச்சுக் களைச்சுப் போய்ப் படுத்திருக்கிறன்’ என.

ஆனால், அம்மாவுக்கு புரிந்துவிட்டது அது. அவளும் எனது வயதைக் கடந்து வந்தவள்தானே.

“சரி... உனக்குக் களைப்பாயிருந்தா... கொஞ்ச நேரம் படுத்திரு... ஆனா, முகுந்தனுக்கு நீதான் சாப்பாடு போட்டுக் குடுக்கவேணும். அவன் குசினிக்க போனானே எண்டா... குரங்கு தோத்துப்போம். அப்பிடி எல்லாம் குதறி வைப்பான்” என அம்மா சொன்ன போது,

“என்ன என்னைக் குரங்கு கிரங்கு எண்டெல்லாம் கதைக்கிறியள் வந்தனே எண்டா எல்லாம் தலைகீழாக்குவன்...” என்றான் அடுத்த அறையிலிருந்து எனது அண்ணா முகுந்தன்.

நான் சிரித்தபடி,

“நீங்க எங்க போறியள்... ” என்றேன்.

“புவனேஸ்வரி வரட்டுமாம்... கொஞ்ச பருப்பு வடை சுட வேணுமாம்... நான் போயிட்டு வாறன்...” என்றாள்.

“அண்ணா... இண்டைக்கு முழுக்க நீயும் நானும்தான் இஞ்ச... அப்பாவும் போயிட்டார். அம்மா பட்டுமாமியட்ட போனாவே எண்டா நாளைக்குத்தான் வருவா...” என்றேன்.

“அடியேய்...” என்றவாறே எனது கன்னத்தில் செல்லமாகத் தட்டி விட்டு,

“நெடுகப் படுத்திராத எழும்பு...” எனச் சொல்லி விட்டு, அம்மா சென்றுவிட,

நான் மெல்ல எழுந்து அண்ணாவின் அறையை திறந்து பார்த்தேன். அவன் கணனியில் எழுதிக் கொண்டிருந்தான்.

அவனது பின்பக்கமாகச் சென்ற நான், அவனது கழுத்தை இரண்டு கைகளாலும் கட்டிப் பிடித்து,

அவன் காதில்,

“உரிஞ்சான் கடலுக்குப் போவமேயடா...” என்றேன் இரகசியமாக.

ஒஸ்லோவில் Frogner park என ஒரு திறந்த வெளி சிங்கார வனம் இருக்கிறது. பார்க்கிற்கு, சிங்கார வனம் என்றும் தமிழில் சொல்லலாம். நான் இதைச் சிங்கார வனம் என்பதற்கு ஓர் அர்த்தம் இருக்கிறது.
இங்கே உள்ள சிலைகள் யாவும் நிர்வாணச் சிலைகள். அதைவிட பல சிலைகள் சரச நிலைகளில் வடிக்கப்பட்டிருக்கிறது.

இந்தச் சிங்கார வனத்தை, உரிஞ்சான் பார்க் என்று தமிழர் சொல்வது வழமை.

அதே போல,

அந்தக் கடற்கரையையும் நான் உரிஞ்சான் கடல் என்றேன்.

அண்ணா என்னைத் திரும்பிப் பார்த்து,

“கொஞ்ச நேரம் இரு, இதை முடிச்சிட்டு வாறன். இண்டைக்கு மோட்ட சைக்கிள்ளயே போவம்” எனச் சொல்லிவிட்டு அவன் கணனிப் பக்கம் திரும்ப, நான் அவனைத் திரும்ப விடாமல், நிறுத்திப் பிடித்து, அவனது உதடுகளில் முத்தங் கொடுத்தேன்.

பின்னர்,

“இரவு ரெண்டுதரம் உன்னை நினைச்சு விரலடிச்சுக் களைச்சுப் போனன்...” என்று வெட்கத்தோடு, சொல்லிக் கொண்டே அவனது மடியிலிருந்தேன்.
அவனும் என்னை அணைத்துக் கைகளிரண்டாலும் கட்டிப் பிடித்துக் கொண்டான்

அண்ணா என்னைப் பார்த்து,

“நீ வருவாய்... கொஞ்ச நேரம் கொஞ்சலாம் எண்டு பாத்துக் கொண்டிருந்து நித்திரையாப் போனன்.” என்றான்.

“அம்மாவும் அப்பாவும் நித்திரை கொள்ளேல்ல... அதால எனக்குப் பயமா கிடந்துதடா...” என நான் முடிக்குமுன்.

“ம்... ராத்திரி அப்பா,  அம்மாவை விடேல்ல. ஓரே கூத்து...” என்றான்.

“நான் நினைச்சன் அம்மாதான் அப்பாவை விடேல்ல எண்டு...” என்றேன் நான்.

“ஏதோ... ரெண்டு பேரும் இரவு நல்லா ஓழ்த்தினம் நான் உன்னை நினைச்சுக் கொண்டு ரெண்டுதரம் விசிக்கிப் போட்டு நித்திரை கொண்டன்” என்றான்.

“விசிக்கினதெண்டா...?”

“கையாட்டம்தான்...” என்றவனை நான் வாஞ்சையோடு பார்த்தேன்.

அண்ணா தொடர்ந்து,

“ஓ.கே., ஒருக்கா கையாட்டம் போட்டுட்டு கொஞ்ச நேரம் ஆற... அம்மா அப்பாவின்ர சத்தம் கேட்டுது,
பிறகு உன்னை நினைச்சு தலகணியில...” என அவன் சொல்ல,

“கையட்டம் போடுறது தெரியும்... தலகணில எப்பிடியடா?”  என்றேன்.

“நீ கீழ படுத்திருக்கிறதா நினைச்சுக்கொண்டு, தலகணியைக் காலுக்குள்ள மடக்கி வைச்சு சுண்ணிய அதுக்குள்ள வைச்சுத் தேய்க்கிறது...” என்றான். மிகவும் குறும்பு ததும்பும் குரலிலும் ஒரு வகையான உச்சரிப்பிலும்.

நான் அண்ணாவையே பார்த்துக்கொண்டிருந்தேன்.

“என்னடி அப்பிடிப் பார்க்கிறாய்?” என்றான் எனது அண்ணா.

“நீ... ஒரு பொம்பிளயை அல்லது ஒரு பெட்டைய நினைச்சுக் கொண்டு எண்டு சொல்லேல்ல... என்னை நினைச்சுக் கொண்டு எண்டாய்... அதுதான் உன்னை நினைக்க எனக்குப் பெருமையா இருக்கு” என்றேன்.

“நான் வேற யாரையெடி நினைக்கிறது... உன்னைத்தானே உடுப்பில்லாமல் பாத்திருக்கிறன். அத விட, உன்னை மாதிரி வேற ஒருத்தி இல்லை.” என்றான்

உடனே நான் ஆவேசமாக அண்ணாவினது உதடுகளைக் கடித்துச் சூப்பி முத்தமிட்டேன்.

“கொஞ்சம் பொறு இதை முடிச்சுட்டு வாறன் கொஞ்சுவம்...” என்றான்.

“முடிச்சுட்டு வா கடலுக்குப் போவம்...” என்றபடி நான் எழுந்தேன்.

அண்ணா எனது கையைப் பிடித்து,

“ஏனடி...” என்றான்.

“எனக்கு கடல்ல உரிஞ்சுபோட்டு நீந்த ஆசை...” என்றேன்.

“என்னை விடவோ...?” என்றான்

“பிறகு நாள் முழுக்க நான் உனக்குக் கீழ...” என்றபடி நான் எனது அறைக்குச் சென்றேன்.



தொடரும்...